Op de afdeling waar ik avonddienst draai, woont een man die elke avond rond 19:30 uur van de verzorging bezoek krijgt om een praatje te maken. Als je voor zijn deur staat moet je aanbellen en wachten totdat hij zelf de deur opendoet. In de meeste gevallen mogen we als verzorging met een tag na aanbellen namelijk naar binnen.

Maar bij deze bewoner niet, de afspraak is dat hij zelf open doet. Een praatje maken met deze man vinden de meeste collega’s moeilijk omdat meneer kort in zijn antwoorden is en je niet spontaan binnenlaat. Dus het is altijd zoeken naar een ijsbreker zodat meneer zich geroepen voelt om je binnen te laten.

Ikzelf heb ook wel eens voor de deur gestaan en gedacht hoe ik dit aan moest pakken als meneer met een doordringende blik aankeek als hij de deur had geopend. Deze avond had ik me bedacht dat ik het over een andere boeg ging gooien en de cliënt/zorgprofessional afstand ging verkleinen door mijn attitude aan te passen met een flinke dosis spontaniteit.

Als ik voor de deur sta bel ik volgens afspraak aan en wacht ik totdat meneer opendoet. Niet veel later hoor ik iemand de gang op komen en de deur openen. Meneer kijkt me aan en ik steek mijn hand uit en zeg “Een hele goedenavond meneer, ik ben speciaal voor u gekomen om u een bezoek te brengen. Mag ik binnenkomen?” Waarop meneer een stapje terug doet en zegt dat ik binnen mag komen.

Terwijl ik zijn appartement betreed vervolg ik mijn verhaal dat ik ook benieuwd ben naar zijn parkieten en het ook leuk vind om de modeltreintjes te zien. Meneer heeft in zijn woonkamer een hele grote tafel waarop een heel landschap is gebouwd met daarop een spoornetwerk en modeltreintjes.

We praatten samen over zijn hobby en zijn parkieten als mijn blik valt op een grote lijst met daarin een poster van Neil Diamond. Enthousiast informeer ik naar deze keuze als wandversiering en meneer begint meteen te vertellen dat hij een groot fan is van Neil Diamond sinds dat hij 20 is. Hij laat me een boek zien dat een verzameling is van 50 jaar Neil Diamond.

Het boek bevat alle hits van de zanger. Ik vraag aan meneer wat zijn favoriete nummers zijn. Meteen zegt hij “Holy Holy” en Brother Love’s Travelling Salvation Show”. Op Spotify zoek ik de hits op en we luisteren naar deze nummers. Ondertussen rookt meneer een sigaretje.

Als de muziek is afgelopen nodig ik meneer uit voor een kop koffie in het restaurant. Waarop hij zegt dat dit toch gesloten is in de avond. Ik vertel hem dat het restaurant gewoon open is en dat hij van mij een kop koffie krijgt. Hij stemt toe en gaat met me mee.

Eenmaal op de gang lopen we samen arm in arm richting het restaurant terwijl ik een nieuw liedje van Neil Diamond heb gestart. Meneer geniet er duidelijk van en kijkt me blij aan. Eenmaal in het restaurant kijken de aanwezige bewoners en mijn 2 collega’s verbaast aan omdat ze meneer anders nooit buiten zijn woning zien.

Ik laat meneer plaatsnemen aan de tafel waar mijn collega’s zitten, haal een kop koffie voor hem en pak zelf ook wat te drinken. Ondertussen leg ik mijn collega’s uit dat meneer en ik op “date” zijn en ik hem uitgenodigd heb voor een kop koffie.

En dat we Neil Diamond mee hebben genomen via Spotify. Tijdens het opdrinken van de koffie praten meneer en ik nog over zijn verleden, zijn geboorteland en zijn dochter. Meneer zit er ontspannen bij en is voor zijn doen heel spraakzaam. Na de koffie lopen we samen terug naar zijn appartement.

Ik bedank hem voor zijn gezelligheid en ik vraag of we een volgende keer weer samen kunnen gaan koffiedrinken mét Neil Diamond. Hij knikt en gaat naar binnen. We nemen afscheid en ik wens hem nog een fijne avond.

Geschreven op 08 – dec – 2019